
Door Youri Sepp
12/03/2012
Battle Girls versus Yakuza
Typische B-film met babes, boeven en bloed
Filmproducent en regisseur Kazushi Nakadaira probeerde met zijn Battle Girls vs. Yakuza aansluiting te vinden bij succesvolle Japanse gore-films als Tokyo Gore Police (2008), The Machine Girl (2008) en Vampire Girl versus Frankenstein Girl (2009). In deze typische B-film neemt de pornoactrice met cultstatus Asami, samen met haar andere Yakuza-jagende Battle Girls, wraak op de Japanse maffia die de straten van Tokyo teistert. Doordat de verhaallijn zo dun is als het lemmet waarmee zij haar tegenstanders te lijf gaat en de ietwat, voor dit genre, bescheiden hoeveelheid actie, stelt Battle Girls versus Yakuza helaas teleur.Wraak
Een groot houten kruis bovenop een zandhoop markeert een graf, totdat het valt en de bijna volledig naakte hoofdrolspeelster uit de aarde opdoemt. Als een moderne Christus, die uit de dood lijkt te zijn herrezen, sleept zij het kruis met zich mee, totdat ze een van haar belagers tegen het lijf loopt die haar zojuist nog onder de zoden had gestopt. De nietsvermoedende man, die via zijn mobiele telefoon contact heeft met zijn baas om te vertellen dat de klus is geklaard, wordt een oogwenk later op genadeloze wijze knock-out geslagen en doorboord met het kruis. Door de zeer suggestieve montage, een hoop rode verf en de overdreven geluidseffecten, spat het B-filmgehalte van het scherm en zal de kenner al ongeveer weten wat hij kan gaan verwachten.
Absurdisme
Nadat daarop de openingstitels het beeld in zijn geknald, laat Nakadarai deze geweldsorgie nog even doorgaan en hakt Asami met haar vlijmscherpe katana - waarover zij door een continuïteitsfout ineens lijkt te beschikken - het gespuis in mootjes en vertoont zij een aantal vechtkunsten van een bijna bovennatuurlijke orde. Zo pikt ze de kogels die op haar worden afgevuurd met het grootste gemak uit de lucht om ze vervolgens met dezelfde snelheid terug te gooien en haar vijanden te doorzeven. De vingers die ze van de yakuza afhakt, bewaart ze in haar kogelriem en ze gebruikt ze als werpsterren om hen de ogen uit te steken. Het is echter alleen dit soort absurdistisch, humoristisch, over-the-top geweld dat de film het kijken waard maakt, want van het verhaal, de karakters en de acteerprestaties moet de film het zeker niet hebben.
Plot
Nadat Asami gewond en bewusteloos wordt gevonden door een vriendin van de Battle Girls, besluiten zij het op te gaan nemen tegen de leden van de beruchte Shoryu-clan. Aan het hoofd van deze bende staat de sadomasochistisch ingestelde en in zijn leiderschap falende Murakawa, die de film een komische noot weet mee te geven. Hij wordt bijgestaan door de sadistische Junko, die ooit aan de zijde van Asami vocht, maar nu, bezeten door jaloezie, alles op alles zet om haar ten gronde te richten. Tel daarbij op een mysterieuze premiejager, een zwaargewond ogende stalker en drie zangeressen met machinegeweergitaren en je hebt de ingrediënten voor deze vermakelijke Japanse B-, of liever, C-film.
Niemandsland
De grootste makke van de film is echter dat Nakadaira een balans probeert te vinden tussen het bieden van serieus drama, typische Japanse slapstickhumor en buitensporig splattergeweld. De film kan het beste omschreven worden als een mix van een op Tarantino’s Kill Bill geïnspireerd verhaal van verraad en wraak, erotisch getinte scènes van Japanse pinkfilms en cartooneske humor. Helaas komt het geheel door de krakkemikkige productie en slechte acteerprestaties niet goed uit de verf. De ruwe montage, de cheesy muziek en het matige camerawerk maken korte metten met de nodige suspension of disbelief. Aan de andere kant kunnen dit precies de ‘verkeerde’ redenen zijn voor filmliefhebbers om zich eens aan deze film te wagen, maar wanneer je het over deze boeg wilt gooien, blijft het nog bijzonder lastig om het bewustzijn van het feit dat je naar een film zit te kijken, weer kwijt te raken.
Foute film
Wanneer je dit punt echter voor lief neemt – en daarmee impliciet al aanneemt dat je naar een ‘foute’ film zit te kijken – kun je als toeschouwer wellicht meer sympathie opbrengen voor het feit dat de maker het überhaupt heeft aangedurfd om deze film te maken en kun je je inleven in het plezier dat de crew moet hebben gehad bij de opnames. Wie met andere woorden zijn suspension of disbelief kan oprekken, of weet in te ruilen voor een meer reflexieve manier van kijken, zal wellicht een vermakelijke film zien die weliswaar geen moment geloofwaardig is, maar die het daarom prima zou kunnen doen op een foute-filmavond met je vrienden. Om deze redenen is Battle Girls vs. Yakuza typisch zo’n film die haar publiek tot op het bot zal verdelen. Mocht je na het kijken nog geen genoeg hebben van Asami en de andere Battle Girls, dan kun je je nog gaan wagen aan het vervolg, Battle Girls vs. Yakuza 2: Duel in Hell.






DVD

30/01/2012

Filmfreak Distributie

16:9

Japans DD 2.0

Nederlands

Plaats uw reactie
Muhammad op 04/02/2015
Pracht film. Daar kunnen de hollywood joodse zionisten een puntje aan zuigen.
