Bridesmaids

Bruidsmeisjes met (tennis)ballen

Romantische komedies zijn een geliefd genre bij het grote publiek, maar lijken de afgelopen jaren wel beperkt te worden in hun creatieviteit en eindigen vaak in een bijeenschraping van flauwe grappen en clichés. Bridesmaids lijkt in stijl, diepgang en humor een andere draai te geven aan het genre en dat pakt positief uit. Ik wil hier graag even de persoonlijke opmerking aan toevoegen dat ik zelf over het algemeen absoluut geen fan ben van het genre.




Annie (Kristen Wiig) gaat door een dal in haar leven. Terwijl iedereen om haar heen een man en kinderen heeft, moet zij het zelf doen met een lompe vent die haar af en toe voor de seks gebruikt en haar 's ochtends het liefst zo snel mogelijk naar huis stuurt. Nadat haar gebakswinkel failliet is gegaan, werkt ze tegen haar zin in de juwelierswinkel van haar moeder waar ze klanten ontmoedigt in hun aankoop door haar lief en leed achter de toonbank aan ze te verkondigen. Daarnaast heeft ze twee onmogelijke huisgenoten waarmee ze in een krap appartementje moet samenleven. Als haar beste vriendin Lilian (Maya Rudolph) dan ook nog besluit in het huwelijksbootje te stappen, begint de pret pas echt.

Voor de kijker althans, Annie moet aanzien hoe haar plek als beste vriendin ingenomen lijkt te zijn door Helen (Rose Byrne), een knappe jonge vrouw die het - in tegenstelling tot Annie - wel allemaal voor elkaar lijkt te hebben. De onderlinge rivaliteit tussen de twee vrouwen begint al kort na de ontmoeting en wordt niet hardop uitgespoken maar uit zich in genante speeches en competief bruiloftsorganiseren. Samen met Helen en vier andere bruidsmeisjes begint Annie een lange weg naar de uiteindelijke bruiloft van Lilian.

Bridesmaids is geen flauwe komedie vol uitgemolken grappen en met taartgooiscènes. De film vertelt het verhaal van Annie die ziet hoe iedereen om haar heen een andere weg inslaat of de boel voor elkaar heeft en hoe ze zichzelf steeds verder ziet afstaan van haar jeugdvriendin Lilian. De andere bruidsmeisjes hebben ieder hun problemen, maar zijn niet de stereotypen die ze op het eerste gezicht lijken. De 'perfecte' Helen blijkt zo haar eigen problemen te hebben en ook 'stevige tante' Megan (Melissa McCarthy) is betrokken bij Annies gevoelens. In plaats van harentrekkende bruidsmeisjes en schreeuwende ruzies zijn het de kleine frustraties, ongemakkelijke gesprekken en gekwetste gezichtsuitdrukkingen die de personages gestalte geven. Een voorbeeld is het eten van een net gebakken cakeje waarin Annie een stukje van haar leven 'tot zich neemt'.

Maar we hebben het hier natuurlijk over een komedie, geen dramafilm. De komische elementen zijn de subtiele gevoelens van Helen en Annie tegenover elkaar, Annies gedrag bij mannen (of met alcohol op) en de attitude waarmee Megan een van de duurste bruidswinkels alle charme ontneemt. De humor wordt kracht bijgezet door realistische dialogen en het sterke acteerwerk. Het inzetten van redelijk onbekende acteurs werpt absoluut zijn vruchten af. Er zijn genoeg afwisselende personages (waaronder een charmante politie-agent) en er is geen overdosis aan stereotypen waardoor situaties minder voorspelbaar aflopen dan we in de meeste komedies zien.

Bridesmaids is een rustige, maar onderhoudende film met overtuigende personages. Sommige scènes zijn iets te veel en iets te lang waardoor het effect juist afneemt, maar dit mag over het algemeen de pret niet drukken. Het zijn hier vooral de vrouwen die de komiek uithangen en dat is een leuke draai aan het genre met het gegeven dat de meeste romkoms een hoofdrol hebben voor constant aanwezige 'grappige' mannen. Dus: een aangename romantische komedie met (toch) een wat voorspelbaar einde, maar ach, vooruit. En ja, ook leuk voor mannen (denk ik).

Plaats uw reactie

Naam:

E-mail:

Uw e-mailadres wordt niet getoond.