Edinburgh International Film Festival 2013. Dag 10: Film van de dag: Die Welt
Die Welt combineert de harde realiteit van een land in beroering en het alledaagse leven in Tunesië op ambitieuze wijze. Politieke onrust, familie, zelfontdekking en dromen van een beter leven in een ander land staan centraal in deze eerste feature film van Alex Pitstra.
De film vertelt het verhaal van de jonge Abdallah (Abdelhamid Naouara) die voor een klein salaris in een videowinkel in Tunis werkt en droomt van een leven in Europa. De verhalen die zijn vrienden vertellen over mannen die, na een Europese vrouw te hebben ontmoet, het land hebben verlaten, blijven hem bij. Wanneer hij een one-night-stand heeft met een Nederlandse vrouw, Anna (Ilse Heus), die hij ontmoet tijdens een traditionele bruiloft, lijkt zijn droom een realistische optie.
De eerste scène waarin Abdallah aan een sprakeloze klant uitlegt waarom hij Transformers 2 niet moet kopen, werkt als een uitstekende introductie van zijn karakter. Vol energie en zonder te stoppen, beargumenteert hij dat de voorstelling van het Midden-Oosten, in Amerikaanse films ronduit verkeerd is. Helaas, zijn er geen andere momenten in de film die dezelfde toon hebben of deze kant van Abdallah laat zien.
Nu, in het kort iets over de filmmaker Alex Pitstra. Zijn vader keert terug naar zijn thuisland Tunesië en Alex groeit op in Nederland met zijn Nederlandse moeder. Alex Pitstra weet op een succesvolle manier fictie en voor een deel autobiografie te combineren zonder dat één van beide overheerst. Zijn eigen vader speelt tevens een rol in de film als de vader van Abdallah en daarnaast maakt Alex Pitstra gebruik van 8mm videobeelden van zijn eigen jeugd.
De film is verdeeld in vier hoofdstukken: Imperialisme, Casanova’s, Revolutie en de Wereld. De hoofdstukken getuigen van een gedurfde structuur, maar dit heeft tevens tot gevolg dat het verhaal enigszins onsamenhangend aanvoelt. Abdallah is de enige link in elk hoofdstuk en de film richt zich dan ook op de gevolgen van de Jasmijnrevolutie op deze jonge man. Dit geeft de film weliswaar een duidelijk brandpunt, maar een verbrede focus op de gevolgen voor het land zou een gewenste aanvulling geweest zijn.
Alex Pitstra weet het alledaagse leven van de Tunesiër ongelooflijk goed weer te geven. De scène waarin Abdallah en zijn vrienden in een groen verlichte schuur zitten en één van de jongens een verhaal vertelt over iemand die Tunesië verliet voor Europa, is een gedenkwaardig moment in de film. Aangezien de monoloog direct gericht is aan de kijker, geeft dit het gevoel van betrokkenheid. Net als Abdallah luister je intens naar deze anekdote die op kleurrijke wijze door zijn vriend beschreven wordt.
Die Welt is een bewonderenswaardige en ambitieuze film die complexe thema’s op een toegankelijke wijze weergeeft, vanuit het perspectief van een jonge man die onzeker is over de richting van zijn leven.