Door Melvin van 't Hof
22/07/2009
Frozen River
Grenzen opzoeken in een bevroren landschap
Het grensgebied tussen New York State (USA) en Quebec (Canada) is een plaats waar armoede hoogtij viert en de inwoners letterlijk en figuurlijk grenzen moeten opzoeken om hun hoofd boven water te houden. Films die laten zien hoe slecht, arm of zwaar bepaalde bevolkingsgroepen het hebben, kunnen nog wel eens verzanden in een brij van moraliserende arthousefilmelarij. Debuterend filmmaakster Courtney Hunt heeft van Frozen River echter een spannende, ontroerende en vooral erg realistische film gemaakt die wordt gedragen door intense vertolkingen en sober camerawerk.
Melissa Leo speelt een alleenstaande moeder van twee kinderen. Ze woont in een trailer en werkt als caissière bij de plaatselijke supermarkt. Haar man is er vandoor met wat geld dat hij hoogst waarschijnlijk ergens aan het vergokken is. Het sneeuwlandschap en het gure weer doen nog een schepje bovenop alle ellende. Kerstmis dient zich aan, rekeningen kunnen niet worden betaald, het leven is zwaar. Als de ploeterende moeder de auto van haar man weg ziet rijden met daarin een vrouwelijke bestuurder, zet ze de achtervolging in. De auto blijkt simpelweg te zijn achtergelaten en de native American (gespeeld door Misty Upham) heeft de auto meegenomen. De kofferbak blijkt namelijk ideaal om mensen over de grens te smokkelen.
De twee vrouwen starten een moeizame “werkrelatie" maar gaandeweg de film beginnen ze, vanuit verschillende culturen, begrip voor elkaar te krijgen. Het smokkelen is zeker niet zonder gevaar en dit levert enkele spannende scènes op. Zo is de bevroren rivier een groot maar onvermijdelijk obstakel omdat het een vluchtweg biedt over de grens.
De film laat zonder opsmuk zien hoe armoede personen over grenzen laat gaan. De stap naar criminaliteit is dan snel gemaakt en als kijker krijg je begrip voor de keuzes van de hoofdpersonen. Het realistische spel van de relatief onbekende acteurs verhoogt alleen maar de intensiteit van de film. De camera registreert alleen maar en laat het verhaal voorbij glijden zonder technische mooidoenerij. Je voelt de kou en barre omstandigheden bijna in je huiskamer.
Melissa Leo heeft een prachtfilm gemaakt die zorgvuldig het op de loer liggende sentiment heeft weten te vermijden. De menselijke en hoopvolle boodschap die de film meegeeft komt totaal niet geforceerd over en laat je achter met een gevoel dat je persoonlijk getuige was van een menselijk drama. Een geslaagd voorbeeld van less is more.
DVD
16/07/2009
A-Film
16:9 Anamorphic (1.85)
5.1
Nederlands, Frans
