Door Theodoor Steen
19/04/2009
Imagine dag 4
Op z'n Engels en op z'n Frans
Vandaag twee films uit het themaprogramma "Anarchy in the U.K.". Horror lijkt weer in Groot-Brittanië aan populariteit te winnen. Er is een ware opmars van nieuwe, hardere genrefilms, vaak met een maatschappelijke context. "Anarchy in the U.K." wijdt zich volledig aan de moderne Britse genrefilm. Van het abominabele Book of Blood via torturehorror Mum & Dad naar occulte horror als Chemical Wedding. Een gevarieerd programma. Ook vandaag, de film Dante 01 van cultheld Marc Caro, die samen met Jean-Pierre “Amélie” Jeunet o.a. Delicatessen maakte.
Eden Lake
Een stelletje bezoekt Eden Lake, een lieflijk meertje. Daar hangen ook een stelletje hangjongeren rond, die niet van plan zijn het leven van onze helden makkelijk te maken. Wat volgt is een kat-en-muis-spel. Het loopt van kwaad tot erger, tot men moet vechten om te overleven.
Eden Lake is hard, bloederig, lomp. Hoewel de personages (zowel het stelletje als de jongeren) lichtelijk overdreven zijn, is de film wel meeslepend. Een ieder die op straat in aanraking gekomen is met hangjongeren zal de irritatie herkennen van de hoofdpersonen. Ze zijn bot, vertonen asociaal gedrag, maar omdat ze met zoveel zijn durf je er niks van te zeggen. Dit kuddegedrag van de groep wordt flink uitvergroot, net als de situatie, en als realistische film werkt het dan ook niet. Als satire op zulk groepsgedrag, een allegorie als het ware, werkt de film uitstekend. De overdrijving van de film werkt meeslepend, en het bloedbad wat volgt ook. De film is oprecht spannend, en het hoge gehalte narigheid werkt ook mee. Uitstekende film.
Dante 01
Marc Caro is bekend van Delicatessen en La cité des Enfants Perdus, twee films die hij maakte met Jean-Pierre Jeunet. Waar Jean-Pierre Jeunet succes boekte met Le fabuleux destin d'Amélie Poulain bleef Marc Caro bezig met korte filmpjes (eerder besproken op deze site door ondergetekende). Deze gingen voornamelijk om stijl. Ook Dante 01 gaat voornamelijk om stijl. En in een kort filmpje kan dat werken, in een lange film doet dat het niet.
Dante 01 is prachtig gefilmd, met mooie special effects, heerlijk ouderwetse sets. Het is science fiction zoals deze verscheen in tijdschrift Heavy Metal. Het verhaal is echter onnavolgbaar, en dat is niet een goed iets. Het is letterlijk niet te volgen. Plotgaten van jewelste, onverklaarbare gebeurtenissen en een extreem chaotische finale. Dat deze finale ook enkele van de meest pretentieuze en kitscherige beelden aller tijden bevat helpt ook al niet mee. De Jezus-allegorieën werken de film tegen, aangezien ze hier niet goed uitgewerkt worden. Dante 01 doet nog het meest denken aan een studentenfilm. Alle filosofische thema’s van de wereld worden in een kort verhaal gepropt, tot deze uit zijn voegen barst, en werkelijk nul rode draad meer heeft. Jammer genoeg is de visuele stijl het enige memorabele aan de film.
Donkey Punch
Een Donkey Punch is een uiterst bizarre seksuele daad, die beter hier niet beschreven kan worden, aangezien ik dan de hoofdredactie op me afgestuurd krijg (en die hebben herdershonden (de herdershonden zijn voorbehouden aan de mensen die we aardig vinden, voor jou hebben we steevast door Paris Hilton verknipte chihuahuas paraat staan [red.]). De Donkey Punch in deze film heeft verstrekkende gevolgen. Vier mensen op een boot, een bizar ongeluk, opgelopen spanningen, doden. Afgezien van het hoge seksgehalte is deze film weinig origineel.
Voor een film die harder probeert te zijn dan andere films valt de conclusie tegen. Oké, het hoge seksgehalte in het begin, en het harde taalgebruik zijn weinig puriteins, maar uiteindelijk is Donkey Punch een doodgewone slasher. Zonder de seriemoordenaar, dat wel, maar dat neemt niet weg dat het aftelconcept hier nog steeds de boventoon voert. De onsympathieke karakters maken de film niet fijner om naar te kijken, wat vooral de eerste dertig minuten (voor het ongeluk) een beproeving maakt. De film komt wel op gang, maar is ook niet de briljante film waar sommigen het voor houden. Leuk formulewerk, maar ook niet wereldschokkend.
Christian op 21/04/2009
Was zelf niet zo bijster onder de indruk van Eden Lake. Het deed me af en toe te veel denken aan 'ils' en vond het geheel niet zo angstaanjagend als ik verwacht had. Hard is de film bij vlagen, spannend soms ook wel maar stoorde me dikwijls aan het irritante accent van de jongeren en de overdreven domme beslissingen van de man van het stelletje.
