Door Ronald Rijntjes

Deze film is gebaseerd op het boek The Selected Works of T.S. Spivet van schrijver Reif Larsen. Jean-Pierre Jeunet is een veelzijdige en creatieve regisseur. Vele kennen hem van de film Le fabuleux destin d'Amélie Poulain, maar hij heeft ook Alien: Resurrection gemaakt. Hij brak door met de surrealistische films Delicatessen en City of lost Children.

 

Jean-Pierre vindt dit een moeilijke vraag en moet even goed nadenken. “Pfff, uhm, ok, ik had geluk in Frankrijk te wonen en wist al snel wat ik wilde worden. Dit begon toen ik acht jaar oud was, ik wilde graag dingen maken. In die periode kwam ik in aanraking met het theater en toneelstukken. Zo ontstond de eerste liefde voor het vak.”

 

“Op mijn zeventiende zag ik voor het eerst de film Once Upon A Time in the West. Op een dag kwam een vriend van mijn ouders bij ons thuis en die had een camera bij zich. De geur en het ratelende geluid van de projector kwamen toen in mijn leven. Dit inspireerde mij zo erg dat ik daar meer van wilde weten en iets wilde gaan doen.”

 

“Ik kocht toen een camera en een scherm en ging filmpjes maken. Ik ben een persoon die dingen doet en maakt, zoals ik al eerder zei. Vervolgens ging ik samen met Marc Caro animatiefilms maken. Ik zorgde voor het licht, de set en het geluid. Marc maakte de poppen en het decor. Je hebt het dan zelf in de hand en hierdoor lukte het ons om veel dingen zelf te maken. Collega regisseur Terry Gilliam sprak ik eens en die zei dat als je het zelf maakt dat je dan snel een control freak wordt. Dat is nu nog steeds zo, haha.”

 

“De samenwerking met scriptschrijver Guillaume Laurant is al enige tijd gaande en we hebben elkaar bij toeval ontmoet. Het is mooi om iemand te ontmoeten in je leven met wie een goede klik ontstaat. Samen kunnen we ook lachen. We schrijven apart van elkaar en wisselen het uit via email. Waar dan uiteindelijk een verhaal uit volgt.”

 

“Dat ontstaat bij mij vanuit een visueel proces, bij Guillaume eerder vanuit de dialogen. Maar het hangt er ook vanaf of het een verhaal is dat gebaseerd is op een boek of feiten, of juist van scratch verzonnen word. Daarnaast gebruik ik ook storyboards die mijn gedachten op papier zetten. Deze bewaar ik in mijn telefoon om zo ook de beelden bij mij te hebben. Dan kan ik ook vanuit mijn regisseursstoel het overzicht bewaren.”
 

 

"De kritieken in Frankrijk waren lovend en daar was ik zeer blij mee. De film is iets langzamer om zo het verhaal en de effecten beter naar voren te halen. Vooral de schetsen die in het boek staan komen in 3D goed naar voren. Ik heb onderzoek gedaan hoe je het best in 3D kan filmen, ook door te kijken naar andere 3D-films en daarvan te leren. Tijdens het schrijven van het script heb ik al rekening gehouden met hoe het in 3D eruit zou moeten zien. Met uiteindelijk een goed resultaat”

 

“De films die ik maak zijn zowel in het Engels als in het Frans. Het hangt van het type film en productie af. Het is altijd gemakkelijker om het in je moedertaal te doen, maar voor mij maakt het niet echt uit. Alleen bij het maken van Alien: Resurrection begreep ik de film pas toen ik hem op DVD met ondertiteling had gezien.”

 

“Ik huilde toen ik het boek The Selected Works of T.S. Spivet las. Het verhaal pakte mij en ik had direct het idee om het te verfilmen. Door de emoties in het verhaal wordt het menselijk en puur. Dat had ik in mijn vorige films minder en ik vond dat het nu tijd was om het er wel in te verwerken.”

 

“Het regisseren van een jonge acteur is niet anders dan van een oudere acteur. Het duurde even voordat we de juiste jongen hadden gecast voor de rol van J.S. Spivet. Toen we hem hadden gevonden, ging het vanzelf. Hij wist wat hij moest doen en was sterk genoeg om de rol te spelen. De andere acteurs pakten hun rol goed op en ik werkte prettig met iedereen.”

 

“De film waar ik erg trots op ben is Le fabuleux destin d'Amélie Poulain. Het was de bedoeling dat dit een kleine film zou worden, maar door het succes ervan is het juist iets groots geworden.”

 

“Momenteel zijn er nog geen plannen voor de toekomst, het komt hopelijk vanzelf op mij af. Op dit moment ben ik nog leeg. Ik laat het aan de toekomst over. Voordat er een nieuwe film zal komen zijn we in ieder geval weer 3 á 4 jaar verder, dus tijd genoeg.”