Rocksteady: the roots of reggae

Het is heel makkelijk om te zeggen dat dit een herhaling is van de Buena Vista Social Club of Standing in the Shadows of Motown. Nu gaat die vergelijking op veel plaatsen wel op. Zo is de opbouw van de film bijna identiek; interviews afgewisseld met studio-opnamen. En ook hier wordt een CD opgenomen en afgesloten met een zeer goed bezocht concert. Maar er zijn ook behoorlijke verschillen.

Alle mannen en vrouwen in deze film waren beroemd in de jaren zestig. Hetzelfde geldt voor de nummers die ze spelen, al is een nummer als "Rivers of Babylon" danig verziekt door Boney M. De muziekstroming rocksteady was het antwoord op de te snelle ska-muziek. Deze nieuwe stijl zou beter bij de genen passen van de in 1962 onafhankelijk geworden Jamaicanen. Het leverde nummers als "You Don’t Love Me (No No No)", "Shantytown" en "Tougher Than Tough" op. Deze laatste had niet het gebruikelijke liefdesliedjesthema maar ging over de Rude Boys, een gewelddadige groep kans arme jongeren in Jamaica.

Hoewel rocksteady maar kort de heersende muziekstroming was, wordt ze wel gezien als de voorloper van de reggae. Veel van de artiesten in de film zijn hun roots trouw gebleven. De film haalt ze uit de uithoeken van de wereld naar waar de Jamaicaanse diaspora in de jaren zeventig uitgezworven zijn. Met spaarzaam, maar zeer goed geplaatst archiefbeeld wordt een mooie schets gemaakt van het Jamaica waarin mannen als Hopeton Lewis, Ken Boothe, Leroy Sibbles, U-Roy, Dawn Penn en Derrick Morgan opgroeiden.

Het speciale optreden van Rita Marley, die toevallig in Jamaica was vanwege de begrafenis van Bob Marleys moeder, wordt wijselijk tot laat bewaard. Ze haalt herinneringen op aan de tijd dat ze nog op vuilnisbelten leefde en blij was als ze iets te eten had. Teksten van Bobs liedjes citerend loopt ze door een verlaten museum. Dan wandelt ze in een keuken en vertelt ons dat ze daar voor het eerst seks had met Bob.

Het is erg leuk om te zien hoe de oude mannen nog erg veel lol hebben in hun muziek. Ze gaan mee met de tijd en moeten er constant aan herinnerd worden om hun mobieltjes uit te zetten. De beelden zijn nabewerkt met een hoge saturisatie, maar dat contrasteert erg goed met de archiefbeelden. Ook het zonnige eiland ziet er zo erg goed uit. Als afsluiter zien we beelden van het Rocksteady Legends-concert dat werd gegeven in Kingston. Het zou later gevolgd worden met een optreden in Montreal voor 125.000 mensen.