Film-O-Rama Beter Beeld & Geluid, home cinema Nieuws Buis Agenda Bios Welbeschouwd Columns Film-O-Rakel Film-O-Rama Afmelden Profiel Aanmelden Registeren

 
Dit is er eentje uit de Pulpput! Fertile Ground Sweet Karma Bong of the Dead


30/12/2010

Run! Bitch Run!

Rennen naar de uitgang van de filmzaal

De laatste tijd zijn er aardig wat films uitgekomen die teruggrijpen naar vervlogen tijden. Robert Rodriguez deed de oude grindhouse-cinema weer herleven door samen Quentin Tarantino het Grindhouse-project uit de grond te stampen om vervolgens met Machete het nog eens dunnetjes over te doen. Black Dynamite was een hilarische throwback naar de blaxploitation en het Argentijns/Spaanse No moriré sola(I’ll never die alone) gaf een stomp in de maag door de kijker te trakteren op een ouderwetse rape-and-revengefilm. Run! Bitch Run! is een productie die maar al te graag wil meedoen met deze opleving aan de jaren ’70 exploitation cinema.



Met een titel als Run! Bitch Run! weet je eigenlijk al op voorhand dat er van subtiliteit weinig sprake zal zijn. Vanaf de eerste scène bevestigen de makers meteen dit vermoeden. Drugsgebruik, expliciete seks en grof taalgebruik domineren vanaf de eerste minuut het scherm. Schokkerende ingrediënten zijn haast een vast gegeven bij exploitation maar de manier waarop het wordt toegepast maakt of kraakt een film. Als je ziet hoe de recente opleving van het genre die ingrediënten toepast, dan kiezen veel filmmakers duidelijk voor een knipoog. Met humor en veel gevoel voor stijl (Machete, Black Dynamite) wordt duidelijk gemaakt dat het genre wordt begrepen. Bepaalde elementen worden uitvergroot en benadrukt waardoor de kijker deze stijlelementen herkent en toejuicht. In mijn optiek maakt dat een geslaagde hommage zonder dat het vervalt in een parodie.
 
Run! Bitch Run! kun je als volgt samenvatten: twee meisjes worden bruut verkracht, één van hen overleeft het drama en neemt bloedig wraak. Nu verloopt het plot van een rape-and-revengefilm vaak op deze manier dus dat hoeft geen punt van kritiek te zijn. Waar het echter hopeloos misgaat, is bij het krampachtig op een hoop gooien van stijlelementen die kenmerkend zijn voor exploitation. Zo zijn de meisjes sexy gekleed in kostschooluniformpjes en lopen ze van deur tot deur om Bijbels te verkopen. Ook is het blijkbaar nodig om maar zoveel mogelijk te schelden en frontaal naakt te tonen om een exploitationsfeer op te roepen. Begrijp me niet verkeerd, ik ben een groot liefhebber van de scherpere randjes van de cinema maar als het zo platvloers en clichématig wordt toegepast, verliest het elke vorm van impact. Nu heeft elk genre “last” van bepaalde clichés (een geestfilm zonder schrikeffect moet ik nog tegenkomen) maar dan is het bijna van essentieel belang dat er extra zorg wordt besteed aan stijl. Je hoeft maar een blik te werpen op de Japanse reeks Female Prisoner Scorpion of Mario Bava’s Rabid Dogs om te zien dat exploitation wel degelijk een kenmerkende stijl kan bevatten die een film naar een hoger artistiek niveau kan tillen.
 
Run! Bitch Run! bevat slordige editing waardoor er geen vaart of energie in de shots zit. Ook de camerastandpunten zijn weinig inventief. Nu kan dat een bewuste keuze zijn want zoveel gevoel voor creatieve shots zoals een moderne filmmaker als Quinten Tarantino dat bijvoorbeeld heeft, hadden exploitationfilmmakers uit de jaren ’70 ook niet altijd. Maar bij Run! Bitch Run! merk je dat ze mee willen gaan met de hippe stroom aan hommages en dat krampachtig proberen over te brengen. Net als bij Last house on the Left bestaat het criminele gezelschap uit een dominante mannetjesleider, een achterlijke meeloper en een psychopathische vrouw. Elke vorm van overdrijving, uiteraard gepaard met veel grofbekkerij, wordt uit de kast getrokken waardoor in plaats van positieve herkenning een sfeer van verveling toeslaat. Het “kijk mij eens grof uit de hoek komen” begint eigenlijk al vanaf de eerste scène te irriteren. Met goede acteurs kun je er wellicht nog mee wegkomen maar helaas zijn de acteerprestaties van een dusdanig niveau dat een deken van treurigheid en medelijden over je neerdaalt. Als dan de onvermijdelijke climax zich aandient, ben je blij dat het afgelopen is.
 
De schijf bevat naast de film nog enkele trailers van Run! Bitch Run! Het moet gezegd worden, de trailers zien er goed uit. Helaas zijn ze beter dan het eindproduct







DVD

09/12/2010

Paradiso Home Entertainment

Fullscreen

Dolby Digital 2.0

Nederlands

Naam:
E-mail:

Uw e-mailadres wordt niet getoond.