Spring Breakers
Spring Breakers is de nieuwste film geregiseerd en geschreven door Harmony Korine die ondere het controversiële screenplay voor de film Kids schreef. De dreigende ondergang van de Amerikaanse jeugd staat in beide films centraal, maar daar houdt de vergelijking tevens op. Spring Breakers onbreekt diepgang in zowel de karakters als het verhaal en is te vergelijken met een doos waar een mooi, neon gekleurd pakpapiertje omheen zit maar na het uitpakken blijkt de inhoud te ontbreken.
Vier schoolvriendinnen, Faith (Selena Gomez), Candy (Vanessa Hudgens), Brit (Ashley Benson) en Cotty (Rachel Korine) sparen al hun geld op om hun voorjaarsvakantie te financiëren. Wanneer zij niet genoeg geld hebben voor de trip naar Florida, besluiten zij om een restaurant te beroven en zonder schuldgevoel maken zij hun droomvakantie waar. Na een aantal onbezorgde dagen in Florida gevuld met alcohol, drugs en jongens worden zij opgepakt voor de door hen gepleegde misdaad. Maar rapper, drugsdealer en wapenhandelaar Alien (James Franco) ziet iets speciaals in de meiden en betaalt hun borgtocht.
De film heeft één van de langste en slaapverwekkende segmenten met blote borsten waar zo nu en dan drank overheen wordt gegooid en die soms, voor verandering, gefilmd zijn vanuit een andere hoek. Het heeft meer weg van een ongesensoreerde MTV video waar geen einde aan lijkt te komen. Als de film bedoeld is als een parodie op de beruchte Amerikaanse spring break cultuur, wanneer studenten naar onder andere Florida reizen voor hun voorjaarsvakantie waar drank en sex op het menu staan, slaagt Korine daar niet in. De camera richt zich voornamelijk op blote (vrouwelijke) lichaamsdelen voor ongeveer de helft van de film, te lang om een belangrijk standpunt te maken tegen deze cultuur. Korine lijkt de cultuur zowel te omarmen als te veroordelen.
De karakters van Candy, Brit en Cotty zijn oppervlakkig en irritant met als gevolg dat je niets om hen geeft. Het achtergrondverhaal van Faith, die een trouwe kerkganger is, wordt niet genoeg uitgebreid en lijkt dan ook een zinloze toevoeging en is er alleen om af toe de morele vragen te stellen die Faith vervolgens gauw vergeet. De ontmoeting met Alien en de vreemde relatie die zij met elkaar opbouwen en de criminele activiteiten die zij samen aangaan, is een verademing na de eindeloze opening van de film. Maar het is Franco die de show steelt en die de meiden in de schaduw zet.
Wanneer Franco op het scherm verschijnt, bijna onherkenbaar met zijn blinkende gouden tanden en lange, gevlechte haar, geeft het de film een onverwachte draai. Hij speelt de rol van Alien op extravagante en overdreven wijze. De scene waarin hij samen met drie van de meiden Everytime van Britney Spears zingt rond een witte piano vleugel aan het rand van zijn zwembad, is geweldig en geeft ook aan dat de film misschien niet al te serieus moet worden genomen. Maar na het zien van een variatie van borsten voor vijf en veertig minuten komt de humor net iets te laat en heeft de verveling toegeslagen.
Visueel ziet de film er uitzonderlijk goed uit. De scenes zijn bont met voornamelijk een neon kleurig schilderspalet en de constant bewegende camera geeft de film een zekere directheid. De editing is daarnaast slim gedaan en speelt met de tijd, scenes die pas later plaatsvinden zijn tussen het lopende verhaal gezet en worden tevens herhaald.
Spring Breakers mag dan verpakt zijn in een mooi papiertje maar dat verandert de inhoud van de film niet. De karakters, met uitzondering van Alien, zijn flauw en het verhaal is onsamenhangend zonder enige diepgang. Parodie of niet, de film slaagt er niet in om de aandacht vast te houden.
