Stretch

Joe Carnahan is een regisseur met twee gezichten. Hij viel voor het eerst op met de grauwe, harde misdaadthriller Narc (met misschien wel de beste rol van Jason Patric), en maakte daarna dook hij de bombastische, haast cartooneske wereld van Smokin’ Aces en The A-Team in. Leuk, maar ver verwijderd van zijn grauwe doorbraak. Een vervolg in deze stijl kwam met Liam Neeson in The Grey, die subtieler bleek de promotie in de nasleep van het succes van Taken deed vermoeden. Zijn nieuwste film Stretch past weer helemaal in het straatje van de bombastische, schreeuwige actiefilms. Niet geheel onvermakelijk, maar zeker niet zo goed als Narc of The Grey.




Stretch (Patrick Wilson) is een acteur zonder werk. Althans niet het werk dat hij graag zou doen. Hij werkt in Los Angeles als limousinechauffeur. Hij zal wel moeten, want als ex-gok- en drugsverslaafde heeft hij behoorlijke schulden bij duistere figuren. Om middernacht heeft hij een deadline. Hij zal zesduizend dollar moeten betalen. Doet hij dat niet, dan zal hij er op zijn minst een aantal gebroken ledematen op na houden. Na eerder David Hasselhoff en Ray Liotta te hebben rondgereden, lijkt zijn redding te komen wanneer een excentrieke miljonair Roger Karos (Chris Pine) van Stretch’ diensten gebruik wil maken. Doet hij alles wat de op het oog getikte man wil, dan zal hij wellicht zijn schulden af te betalen. Hij lijkt Stretch’ enige kans. Een dolle nacht staat hem te wachten.

Stretch past in de traditie van Into the Night, After Hours en ach, misschien zelfs The Out of Towners. De hoofdpersonen raken verstrikt in een draaikolk van gebeurtenissen, die ze zelf steeds minder in de hand hebben. Of, zoals Stretch het verwoordt: “Things went over my head”. Stretch kan echter niet tippen aan bovengenoemde genreklassiekers. Daarvoor is de film te onevenwichtig. Carnahan trekt te veel tijd uit voor losstaande ideetjes. Zo wil hij zijn muze Ray Liotta een leuke cameo geven, Chris Pine krijgt ruimschoots te tijd in zijn ‘uncredited’ rol en probeert hij ons te laten lachen om de zoveelste poging van David Hasselhoff zichzelf nog belachelijker te maken. Hierdoor heeft hij te weinig tijd voor de wél aardige scenes, zoals de scene waarin Stretch zich uit een benarde situatie in nachtclub moet zien te lullen.

Het is misschien ook niet helemaal Patrick Wilsons ideale rol. Natuurlijk heeft bewezen in Watchmen als actieheld uit de voeten te kunnen, maar een echte komiek is het niet. Wilson is het beste op zijn plek als serieus getergd man, in bijvoorbeeld Hard Candy of Little Children. Pine is wel grappig, maar zijn rol is een te ver door gevoerde one-joke. Wat Ed Helms nu precies in de film doet, lijkt hij zelf ook niet te weten.

De bluray van A-Film bevat op enkele trailers na, geen extra’s.

Plaats uw reactie

Naam:

E-mail:

Uw e-mailadres wordt niet getoond.