
Door Ronald Rijntjes
22/10/2020
The Last Right
In het komische-drama The Last Right van regisseur Oaife Crehan zien we hoe Daniel Murphy (Michiel Huisman) op weg van Boston naar Ierland is. Hij is namelijk onderweg naar Clonakilty om zijn overleden moeder te begraven. Daniel zit naast Padraig (Jim Norton) die ook onderweg is naar Ierland om daar zijn overleden broer te begraven. Als hem wordt gevraagd om een lijstje in te vullen waar familie op te bereiken zijn, weet hij het even niet. Hij besluit om Daniel te vermelden. Alleen als blijkt dat bij aankomst van het vliegtuig ook hij overlijd komt de politie bij hem op de stoep te staan. Met de vraag of Daniel hem wil begraven. Er ontstaat een plan om Padraig weg te brengen naar Rathlin Island, zodat hij samen met zijn broer begraven kan worden. Dit onschuldige plan loopt alleen een beetje uit de hand, met alle gevolgen van dien.
Bij thuiskomst ziet hij zijn broer Louis (Samuel Bottomley) die autistisch is en het moeilijk heeft met het verlies van zijn moeder. Frank Delaney (Michael McElhatton), de vriend van zijn moeder heeft de zorg van zijn broer overgenomen. Maar nu Michel terug is zal hij Louis onder zijn hoede moeten nemen. Hij is namelijk zijn enige directe familie. Samen met Mary Sullivan (Niamh Algar), de zus van de begrafenisondernemer besluiten om Padraig naar het noorden te brengen (in een milieubewuste bloemetjes kist). Dit zal nog een pittige reis en onderneming worden, waarbij de kijker veel emotie, ontroering en humor zal zien.
Chemie
Onze eigen Michiel Huisman speelt in dit verhaal een prima rol. Luchtig, maar ook serieus. Zijn voorkomen is overtuigend en zorgt voor interessante scenes. De jonge acteur. Samuel Bottomley gooit hoge ogen, hij speelt Louis met veel overtuiging en realisme, waardoor het autistische gedrag erg overtuigend overkomt op de kijker. Actrice Niamh Algar zorgt voor een goede chemie tussen de twee acteurs. Daarnaast levert het goede dialogen op tussen de drie hoofdrolspelers. Op de achtergrond zien we ook acteur Colm Meaney als detective Donall Crowley die samen met actrice Eleanor O’Brein een goed duo vormen en voor komische momenten zorgen.
Ook als is het een kleine productie met een klein verhaal, er is met veel zorg en aandacht aan gewerkt. Het is echt een feelgood-film die je even de waan van de dag doet vergeten. Het zet een glimlach op je gezicht en laat je ook weer even nadenken over datgeen wat mensen met elkaar verbind. Door elkaar te helpen waar dat kan en samen iets voor elkaar te krijgen. Regisseur Oaife Crehan heeft dit verhaal ook geschreven, wat een zeer mooie film heeft opgeleverd. Geniet van deze film voor een fijn avondje uit.

