Door Kees van Dijkhuizen
30/06/2010
The Twilight Saga: Eclipse (2010)
Of 'hoe Twilight onze sympathie verloor'
Wie had gedacht dat David Slade zijn handen vuil zou maken aan de Twilight-saga? De reeks, zowel geroemd als betreurd, heeft inmiddels een reputatie opgebouwd van onverklaarbare hype. Het heeft tienerjongens doen wensen dat ook zij een vampier waren. Het heeft tienermeisjes met een denkbeeld van het andere geslacht opgezadeld dat vrijwel nooit overeen zal komen met de realiteit. En desalniettemin is het de succesvolste reeks sinds Harry Potter. The Twilight Saga ontving van ons vorige keer 3 oooh's; we roemden Stewarts acteerwerk en de onrealistische dialogen mochten van ons wegblijven. Nu rest de vraag: is driemaal scheepsrecht voor Twilight?
Bella is wederom in crisis: ze is een maand verwijderd van haar diploma en daarmee ook van het begin van haar vampierenleven. Haar ideale vriendje en soon to be man Edward heeft beloofd haar te bijten, op voorwaarde dat ze met hem trouwt. Haar weerwolvenbuddy Jacob is hier niet blij mee; een eeuwenoude vete tussen de weerwolven en de vampiers dreigt de liefde van zijn leven onbereikbaar te maken. Ondertussen 'verdwijnen' er jongeren in de nabije stad Seattle. Al snel wordt duidelijk dat een wrekende Victoria hierachter zit die een vampierenleger opricht om Bella en de Cullens op te peuzelen.
"Fijn! Wat actie in de tent", zou men kunnen zeggen. Eindelijk vertrekken we uit het vermoeiende Forks en trekken we Seattle in, waar een reeks aanvallen plaatsvindt die resulteert in een vampierenleger dat vervolgens het rustige stadje onveilig zal maken. De eerste paar minuten van de film zijn dan ook vervuld met hoop; zullen we ons dan eindelijk richten op het interessante deel van dit verhaal, in plaats van het deel dat we al twee keer uitgekauwd voorgeschoteld kregen? Helaas niet.
Wederom staat de liefdesdriehoek tussen Jacob, Bella en Edward centraal. Al leek het erop dat Bella uiteindelijk koos voor haar vampier Edward, de twijfels trekken aan het begin reeds op en zorgen weer voor een dikke twee uur frustratie. Misschien is het omdat de fans dit willen, misschien is het omdat anders de 'Team Jacob'-shirts niet meer verkopen, maar het is niet de beste manier om een verhaal over vampiers en weerwolven interessant te houden. Het probleem is dat we dit allemaal al gezien en beoordeeld hebben, en het was niet prettig.
We zien zeker wel verbetering in het script en met name het cinematografisch vermogen van Slade draagt bij aan het geheel, maar een tergende score - ditmaal niet van Desplat maar van Howard Shore - en de moeilijke blikken van het trio beginnen meer dan op de zenuwen te werken. De soundtrack is nog steeds gedurfd, maar lang niet nieuw meer en biedt ook niet genoeg afleiding voor de slaapverwekkende gebeurtenissen. Gooi daar een anticlimax bij, en er is wederom te weinig interessants voor niet-"Twihards" om er pap van te maken.
Goed, de serie benadelen omdat het niet toegankelijk genoeg is, is oud nieuws, maar alsnog geen onbelangrijke kritiek. Op een gegeven moment is Stewarts acteerwerk gewoon niet genoeg om Bella geloofwaardig of sympathiek over te laten komen, zeker niet als ze precies dezelfde keuzes moet maken als in de vorige film. Nieuwe personages worden amper geïntroduceerd of uitgediept, waardoor ze meer marionetten in een inconsistent spel worden. Wat we krijgen, is een herhaling van de vorige film, inclusief wat er minder aan was, en nog wat minder van het goede.
