Tucker and Dale Vs Evil

Strijd tussen zachtaardige schlemielen en schrikbarend stervende studenten

Tucker and Dale Vs. Evil heeft een concept dat tegelijkertijd zo vernuftig én voor de hand liggend is dat het een wonder is dat het niet eerder is gedaan. Maar dat juist deze film zich nu op het concept stort maakt de film wild origineel. Waar gaat Tucker and Dale dan over? Over twee goeiige rednecks die door een groep feestende studenten wordt aangezien voor moordenaars. De studenten zien Tucker en Dale door hun overijverige fantasie als typische horror-hillbilly's die zo weggelopen lijken uit een horrorfilm. In werkelijkheid zijn Tucker en Dale goedaardige en verlegen boerenknullen die één van de tieners uit het water hebben gered. Dit wil er echter niet in bij de andere studenten en al snel besluiten zij hun vriendin “te bevrijden”. Helaas loopt de bevrijdingspoging uit op een debacle en het duurt niet lang voor de doden bij bosjes vallen dankzij een reeks bizarre ongelukken.




Tucker and Dale vs. Evil verbindt verscheidene soorten horrorfilms vernuftig aan elkaar. De film begint als een parodie op Hillbilly-horror, waarbij verwijzingen naar Deliverance en Friday the 13th niet achterwege blijven. Al snel wordt de film een horrorkomedie in de stijl van Evil Dead (mede dankzij de blokhut die Tucker en Dale bewonen). Wanneer de eerste doden vallen verandert Tucker and Dale in een gore-fest van het kaliber Final Destination. Ook hier gaan mensen op de meest bizarre en toevallige wijze dood. Groot verschil met Final Destination is echter dat hier de personages nogal hysterisch (en dus realistisch) reageren op de bizarre reeks ongelukken. Pas tegen het einde krijgt de film een meer Hollywood-achtige horrorsfeer, waarbij Tucker en Dale (na veel ellende) proberen de problemen op te lossen. Dan verandert de film in een standaardslasher met schurken en helden.

Het is jammer dat de originaliteit van de film tegen het einde verdwijnt, want het eerste uur is ongelooflijk origineel en fris. De film is grappig (ondanks sommige scènes met onderbroekenlol), de plot onvoorspelbaar; de sterfscènes zijn erg sterk gemonteerd en opgezet. Tegen het einde raakt de rek uit de film en betreedt men platgetreden paden. Gelukkig blijft het sterkste punt van de film dan nog steeds overeind: de drie hoofdrolspelers. Alan Tudyk is als vanouds hilarisch en sterk, maar het zijn vooral Tyler Labine en Kathrina Bowden die met de film weglopen. Labine is innemend en hilarisch als de stuntelige Dale, en Bowden is ook erg sterk als de door Tucker en Dale geredde studente.

De chemie tussen de drie vormt het hart van de film, want de vriendschap tussen Dale, Tucker en Allison is geloofwaardig. Wanneer het matige einde zich aandient redden Bowden, Tudyk en Labine de dag, want de toevalligheden en clichés in de plot blijven overeind door het aanstekelijke plezier van de hoofdrolspelers. Uiteindelijk is Tucker and Dale een film met een briljant begin, een suf slot en aimabele acteurs.

Plaats uw reactie

Naam:

E-mail:

Uw e-mailadres wordt niet getoond.