Wonderbroeders

Na het grote succes van De Marathon, komt scenarist en acteur Martin van Waardenberg met een nieuwe komedie over een stel mannen bij elkaar die het onmogelijke mogelijk moeten maken. Net als bij De Marathon is weer een cast bij elkaar gezocht die bestaand uit louter lollige mannen. Het is hun samenspel dat Wonderbroeders het meest de moeite waard maakt. Wonderen, of zelfs onverwachte gebeurtenissen, hoeft u niet te verwachten van deze film.




De film begint bij de laatste adem van broeder Salomon. De vijf overgebleven monniken in het klooster van Wanroij zijn nog niet klaar met de begrafenis van hun mede-gelover, wanneer ze worden geconfronteerd met een meedogenloze projectleider (Eva Duijvestein), die van het klooster een welness-resort wil maken. De vijf broeders hadden van deze plannen kunnen weten, als de licht dementerende broeder Paulus (Kees Hulst) zijn post had gelezen of op waarde had geschat. Dat is niet gebeurd en de verhuisplannen voor de broeders zijn al gemaakt. Ze worden overgeplaatst naar een Vlaams kartuizerklooster, waar niet gesproken wordt. Wanneer zich geheel onverwacht, maar precies op tijd een wonder voordoet op het kloosterterrein, veranderd in korte tijd het klooster in de bedevaartsoord en daarmee lijkt de sluiting van de baan.

Wonderbroeders is wat braaf (de enige reden waarom het publiek een stel bedriegende katholieken vergeeft, is omdat het hoofd van de kerk nog meer als slechterik wordt weggezet) en voorspelbaar, het kent wel een aantal erg leuke scenes. Genoeg in ieder geval om anderhalf uur te overbruggen. Natuurlijk weet je al vrij snel hoe de film gaat eindigen, maar de weg er naar toe is prettig. Noortje Herlaar is als onderdak zoekende dame van lichte zeden is dissonant. Haar rol is onbeduidend, ongeloofwaardig en niet heel lollig.

De vijf hoofdrolspelers zijn wel perfect. Van Waardenberg die een non midden in de nacht het bos instuurt, heeft één van de leukste scenes voor zichzelf geschreven, Kees Hulst’s monnik dementeert geloofwaardig én grappig, Thomas Acda heeft niet veel tekst, maar scoort punten met zijn sullige gezichtsuitdrukkingen en het is bovendien erg goed om Egbert Jan-Weber (of hij is een betere acteur geworden de laatste jaren, of we hebben hem jarenlang onderschat) weer eens in een grote rol te zien. Van Ton Kas kun je niet genoeg zien. Misschien wel de veelzijdigste acteur van de laatste jaren en steelt vrijwel elke scene.

De bluray van A-Film bevat op enkele trailers na, geen extra’s.

Plaats uw reactie

Naam:

E-mail:

Uw e-mailadres wordt niet getoond.