Door Marnix Boot
20/07/2010
Twaalf films, personen, scènes, props, etc. die één ding gemeen hebben: ze hebben iets gemeen.
Het dooohzijn 'toen we ook verloren' momenten
De prequel op The Exorcist
De film waarvan niemand exact weet hoe de titel luidt. Behalve Antonie Kamerling. Want die speelt (als Nazi uiteraard) in de ene langer mee dan de andere en dan wil het wel blijven hangen. Maar zelfs in gunstigste geval, was het nog altijd wat huilen. Wat Kamerlings, de nieuwe Hauer zo riep men, ingang in Hollywood had moeten zijn, was een grote teleurstelling voor Kamerling.
Pijnlijkheidsgraad:
Het al eerder gebruikte 'teleurstelling' dekt de lading beter. Alhoewel het moeten terugkijken op het betreffende fragment wellicht wel als pijnlijk kan worden ervaren voor Antonie zelf als herinnering aan al die chaos. Toch tonen we 'm nog een keertje, in een trailer dat wel... moet Antonie maar even wegkijken... En de rest van u niet knipperen.
Plaats uw reactie
Erwan op 21/07/2010
I don't know, I'm making this up as I go
Tja, die Jeroen Krabbe heeft het uiteindelijk helemaal niet zo slecht gedaan. Hij speelt immers ook nog de "verliezer" in The Fugitive, geen half werk. En laten we Roel Reine niet vergeten, de regisseur van het pijnlijke Seagal vehikel Pistol Whipped, ouch!
asjefsozf9od op 14/09/2016
diclofenac 75mg dr tab propecia online benicar hct generic equivalent resources medrol rogaine clomid
DorothyMOg op 10/04/2017
wh0cd74083 Cialis Cost
