Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 1

Wildkamperen met Potter

Aan alles komt een eind, ook aan het wereldwijde fenomeen Harry Potter. Omdat Potter zo lang mogelijk nog bij ons moet blijven of omdat het laatste boek beter tot zijn recht komt óf omdat het financieel beter uitpakt, wordt The Deathly Hallows uitgesmeerd over twee films in plaats van één.



Nu Dumbledore het loodje heeft gelegd, moet Harry zelf op zoek naar de Horcruxes (objecten waar Voldemort stukjes van zijn ziel in heeft gestopt om het zijn vijanden zo moeilijk mogelijk te maken hem te doden) om deze te vernietigen. Uiteraard staan Hermione en Ron hem bij om hem te helpen in deze zoektocht. Na een achtervolging door Deatheaters bij het verlaten van het huis van zijn oom en tante en een aanval tijdens de bruiloft van de familie Weasly, belandt Harry met zijn vrienden buiten de beschermde wereld en ze moeten voor hun eigen veiligheid zorgen. De vetrouwde omgeving van Hogwarts heeft plaats gemaakt voor donkere bossen en uitgestrekte velden...

Toen de makers van de zevende film besloten het boek in twee delen te verfilmen, zorgde dat voor een hoop vraagtekens. Volgens de filmmakers was de opslitsing echter puur uit artistieke redenen en had deze niets te maken met de opbrengst die beide films zouden hebben. In Part 1 van The Deathly Hallows komt dit niet helemaal uit de verf. De film is duidelijk een aanzetje tot de grote finale in Part 2. De eerste film is zeker geen slechte, maar mist in vergelijking met de eerdere films tempo wat zich vooral uit in het wat slepende middendeel. Het begin van Part 1 stort je meteen in de problemen; de nieuwe minister of Magic (Bill Nighy) vertelt over de donkere tijden, Hermione verlaat haar ouderlijk huis en er hangt een grimmig sfeertje rond huize Weasly. De openingsscènes zijn sterk en regisseur David Yates maakt de kijker meteen duidelijk dat dit verhaal heel anders wordt dan wat we gewend zijn van een Potter-film.

Harry Potter and the Deathly Hallows is duister, spannend, maar mist - helaas - het tempo uit het boek en de dramatisch aspecten uit de film overheersen de spannende. Soms werkt dit goed, maar wanneer de sleur er - zowel bij de kijker als bij het drietal in de film zelf - in komt, zakt het geheel een beetje in. Dit is jammer, want de film geeft de sfeer goed weer en laat geen cruciale dingen uit het boek weg. De shots van het Engelse landschap waarbinnen Harry, Hermelien en Ron met hun tentje kamperen zijn prachtig en benadrukken nog eens de eenzaamheid van hun zoektocht.

De film kent een aantal erg sterke punten. Een voorbeeld is de komische scène waarin zes leden van de Order of the Phoenix zich transformeren tot Harry, wanneer hij vervoerd moet worden naar een veilige locatie. Deze scène moest meer dan 90(!) keer opnieuw geschoten worden. Een ander sterk deel uit de film is te zien bij de infiltratie in het Ministery of Magic, waarbij het drietal zich transformeert tot een paar medewerkers van het ministerie om binnen te dringen en een horcrux te bemachtigen. Hierna zakt de film helaas weer een beetje in, maar hij leeft op wanneer The Deathly Hallows een rol gaan spelen en ons een - dit moet zeker even benadrukt worden - schitterende animatie wordt getoond van het desbetreffende sprookje.

Het acteerwerk is prima. De jonge acteurs hebben in deze film duidelijk een hoofdrol en zijn erg gegroeid in de afgelopen jaren. Oude bekenden keren terug, soms zelfs maar voor een enkele scène, maar de vertrouwde gezichten doen de film goed. Ook huiself Dobby is gelukkig weer terug, na vier films afwezig te zijn geweest.

Het grootste probleem bij deze Harry Potter-verfilming is waarschijnlijk het gebrek aan magie en de overdosis drama die het tempo uit de film haalt. Hierbij valt niet te ontkennen dat deze film de sfeer goed te pakken heeft en dat juist op momenten waarop er iets magisch of spannends gebeurt, onze volle aandacht getrokken wordt. Toch voelt Harry Potter and the Deathly Hallows als een 'lokkertje' of 'opwarmertje' voor wat komen gaat en flink wat scènes hadden korter gekund in een film die al ruim twee uur duurt. Het verhaal eindigt niet met een cliffhanger, noch op een dood moment, maar doet ons nog meer beseffen dat dit deel eigenlijk nog niet Potter-af is. Part 1 heeft ons hopelijk klaargestoomd voor een sensationele finalefilm...

Plaats uw reactie

Naam:

E-mail:

Uw e-mailadres wordt niet getoond.