Door Theodoor Steen
24/02/2011
Twaalf films, personen, scènes, props, etc. die één ding gemeen hebben: ze hebben iets gemeen.
De 12 ontschoten Oscargiganten
Die ene met de ondergewaardeerde Ernest Borgnine
Ondanks een sterke rol van Ernest Borgnine is oscarwinnaar Marty nagenoeg vergeten. Nu is Marty niet een van de sterkste Oscarwinnaars, maar het is wel een zeer degelijke dramafilm met een briljant centraal koppel. Marty, prachtig vertolkt door Borgine is een, in eigen woorden “fat, ugly, little man”, eeuwig gedoemd om single te blijven. Door zijn grote onzekerheid heeft hij geen succes bij de vrouwen. Dat hij bij zijn moeder woont en een stel infantiele vrienden heeft helpt niet mee. Op een avondje in de danszaal ontmoet hij een lief meiske genaamd Clara, even onzeker en fragiel. De twee hebben een onbeholpen maar goudeerlijke date, waarbij ondanks de gesprekken over zelfmoord, gefaalde versierpogingen en mislukte carrières iets bijzonders tussen de twee groeit. De Italiaanse moeder van Marty is echter niet bereid haar positie als enige vrouw in zijn leven op te geven, en ook zijn lompe vrienden helpen niet mee.
Marty vervalt bij vlagen in een karikatuur van de Italiaanse gemeenschap en doet daardoor denken aan een inferieure en eerdere versie van Martin Scorsese's en Francis Ford Coppola's beste werken. Wanneer Marty en Clara centraal staan leeft de film echter op. De onbeholpen liefde tussen de twee komt tot leven door sterke dialoog en acteerwerk. Het abrupte einde en de plotwontwikkeling zijn de kers op de taart. Ware het niet voor de zijplotjes rondom de moeder van Marty, dan was dit een uitstekende film geweest. Nu is het gewoon een goede film met een glansrol voor Borgnine. Het is jammer dat een van de sterkste rollen van de sowieso ondergewaardeerde acteur zo onderbelicht blijft.
