Door Ralph Dambacher
24/02/2011
Twaalf films, personen, scènes, props, etc. die één ding gemeen hebben: ze hebben iets gemeen.
De 12 ontschoten Oscargiganten
Die ene van Warren Beatty, met Warren Beatty, door Warren Beatty, over John Reed
Hij kreeg maar liefst twaalf Oscar-nominaties, waaronder Beste Film, Beste Regisseur, Beste Script en alle vier de acteercategorieën. Diane Keaton en Jack Nicholson speelden er in mee. Op Rottentomatoes scoort hij 94%; op IMDB een 7,4. Maar toch is de biopic Reds na dertig jaar op zijn zachtst gezegd geen succes bij het grote publiek. Aan de inzet van de grote naam achter deze productie heeft het niet gelegen.
Warren Beatty stortte zich vol overgave in de laatste acht jaar van het leven van journalist en communist John Reed. Het verhaal begint in 1912 wanneer Reed in zijn hoedanigheid als journalist kennis maakt met Louise Bryant. De relatie tussen de twee is net zo turbulent als de wereldpolitiek voor en tijdens de Eerste Wereldoorlog, maar in 1917 zijn ze samen in Rusland waar ze getuige zijn van de Oktoberevolutie. Dit inspireert Reed tot het schrijven van zijn beroemdste werk “Ten Days that shook the world”, waarna hij probeert om het communistisch ideaal ook naar de Verenigde Staten over te brengen.
Beatty schreef het script, speelde de hoofdrol en produceerde en regisseerde de film zelf. In de ruim drie uur die Reds duurt krijgen we niet alleen een gedramatiseerde hervertelling van Reeds laatste jaren; Beatty interviewde ook tientallen vrienden, bekenden en tijdgenoten van Reed. Het resultaat is zo een waar gebeurd drama met een hoog documentairegehalte – hoewel echte archiefbeelden ontbreken.
Maar waarom heeft deze film het niet gered tot de verzamelingen van de meeste filmliefhebbers? De lange speelduur is eigenlijk nog prima behapbaar door de afwisseling tussen drama- en docustijl, maar desalniettemin is Reds een lange zit. Daar komt nog bij dat westerse aanhangers van het communisme het niet bepaald tot volkshelden hebben geschopt – zeker niet ten tijde van de première in de Reagan-jaren – en buiten de VS is Reed al helemaal geen bekende naam. Maar toch, dit alles neemt niet weg dat Warren Beatty met Reds een zeer interessante en fijne film heeft afgeleverd die zijn prijzen zeker verdiend heeft.
