13

Ongelukkig

Géla Babluani debuteerde in 2005 sterk met Tzameti, een benauwende thriller rondom een jongeman die verzeild raakt in een duister spel op leven en dood. Babluani mag nu de film remaken in Hollywood als 13, voor een groter budget en met bekendere acteurs. En hoewel er geen grote veranderingen plaatsvinden in de plot is 13 op alle fronten een mislukte herhaling te noemen. Het lijkt vrijwel onmogelijk dat dezelfde regisseur aan het roer staat, want alles wat Tzameti goed deed, doet 13 fout.





Sam Riley speelt Vince, een klusjesman die in het bezit komt van informatie over een duister spel waar veel geld mee te verdienen valt. Wanneer de speler die eigenlijk zou gaan overlijdt, neemt Vince zijn plaats in zonder te weten waar hij aan toe is. Aangekomen op de plaats van bestemming ontmoet hij andere spelers en hun coaches, gespeeld door bekende, maar net niet wereldberoemde acteurs, als Jason Statham, Mickey Rourke, Alexander Skarsgård, Ray Winstone, Michael Shannon, Ben Gazarra en... 50 cent. Het spel kan beginnen, en zonder te veel te verklappen zit Vince in de problemen.

Het probleem met 13 is niet de plot; die is nog steeds uitstekend. Het is de uitwerking. Waar de eerste ronde in het spel in Tzameti een van de spannendste, tergend intense scènes is van de laatste tien jaar is in 13 de timing compleet mislukt. De gebeurtenissen lijken hier onderdeel uit te maken van een routine die afgewikkeld moet worden om verder te komen in plaats van een uitgerekte nagelbijter. Het helpt ook niet mee dat  Babluani zijn oog voor compositie verloren lijkt te hebben. Tzameti was prachtig geschoten in zwart-wit, met opvallende en vreemd hoeken en sterk gebruik van groothoeklens. Hier is de regie fantasieloos, alsof het een veredelde tv-aflevering is.

Alles aan 13 is alledaagser en middelmatiger dan het origineel, behalve het acteerwerk. Het acteerwerk maakt deze remake nog enigszins de moeite waard, omdat het genieten is van het schmieren van de acteurs. Jason Statham mompelt zich onverstaanbaar door de film heen en lijk een parodie van zichzelf, 50 Cent lijkt compleet verloren en Sam Riley kijkt als een krankzinnige uit zijn ogen. De combinatie van deze acteurs werkt voor geen meter, maar dat maakt de film vreemd genietbaar.

13 valt dan ook beter te bekijken als camp, als een middelmatige B-film waar hartelijk om gelachen mag worden. Er is een aantal acteurs die de lage kwaliteit van de film door lijken te hebben gehad en die alles geven in het gebied van overacteren. Ray Winstone kijkt zich priemend een weg door de film heen, waarbij zijn intense blikken en diepe stemgebruik een parodie lijken op de angstaanjagende gangsters die hij niet zelden vertoont. Mickey Rourke duikt ook op en is hilarisch zichzelf, inclusief parelwitte cowboyhoed en een jaren-'70 befborstel op zijn bovenlip. Zijn dronken gedrag is een lichtpuntje in de kleurloosheid van de rest van de film. Ster is echter Michael Shannon die zo over de top is dat hij de film naar een hoger plan tilt. Zijn wilde armbewegingen, zijn praten met consumptie en zijn overslaande stem wanneer hij schreeuwt passen perfect bij het krankzinnige karakter van het personage dat hij vertolkt. Hij is de reden waarom je 13 gaat bekijken: om te genieten van zijn geschmier. Wilt u een intense thriller met praktisch detzelfde plot dan verwijs ik u door naar het superieure Tzameti.

De schijf
De film staat kraakhelder op Blu-ray, waarbij de zweetporiën van de acteurs tot in detail te bekijken zijn. Helaas is de rest van de schijf minder goed. Geen extra's, tenzij je de promofilmpjes (met opvallend veel Jason Statham) zou rekenen als extra's. Zelfs een scène- of taalmenu behoort niet tot de mogelijkheden. Jammer, want een interview met de regisseur over zijn keuzes in de remake van zijn eigen film zou interessant geweest zijn. 

Plaats uw reactie

Naam:

E-mail:

Uw e-mailadres wordt niet getoond.