Door Julius Koetsier
22/07/2012
De evolutie van de Disneyprinses
Snow Whit and the seven dwarfs
Disneys eerste film zag ook de geboorte van de Disneyprinses, en is een klassiek voorbeeld van het seksisme dat critici Disney vaak verwijten. Sneeuwwitje is natuurlijk een fundamenteel vrouwonvriendelijk sprookje: de protagoniste is volledig passief, en trouwt met de eerste de beste prins die haar besluit mee te nemen. De kus die Sneeuwwitje wekt is een metafoor voor volwassenwording: zo veranderen meisjes in vrouwen. Dus blijf maar lekker wachten tot je prins komt. Zoals Sneeuwwitje in de openingsscène zingt: “I'm wishing for the one I love to find me.”
Bijna iedere Disneyprinses heeft een liedje over haar diepste verlangens. Sneeuwwitjes wens is stompzinnig simpel: niks doen en gevonden worden.
Disney paste het sprookje iets aan en liet Sneeuwwitje al kennismaken met de prins voordat ze in het bos verdwijnt, waardoor de kus aan het einde iets minder bizar is. Een andere aanpassing aan de versie van de gebroeders Grimm maakte het verhaal juist rolbevestigender: in de Grimm-versie maakt Sneeuwwitje de afspraak met de zeven dwergen, dat ze bij hen mag blijven wonen in ruil voor schoonmaakklusjes. In de Disneyversie begint ze met schoonmaken zodra ze het dwergenhuis ziet: schoonmaken is niet alleen het enige dat ze kan, het is tevens iets dat ze van nature doet. Een meisje hóórt nu eenmaal met een poetsdoek om te kunnen gaan. En er nog plezier in te hebben ook.
