De evolutie van de Disneyprinses

Aladdin

Jasmine is ook een prinses waar we deels achter kunnen staan: ze is zelfstandig, actief, en weigert zich aan te passen aan de patriarchale cultuur waarin ze leeft. Haar vader wil haar uithuwelijken, maar daar heeft ze geen zin in: ze wil alleen trouwen met iemand van wie ze houdt. Het romantische beeld van prinsessen dat Disney ons jarenlang voorschotelde, wordt zelfs de nek omgedraaid wanneer ze het paleis ontvlucht om incognito de straat op te gaan.

Daar komt ze natuurlijk Aladdin tegen, en na al snel is hun romance een feit. Het probleem van het gedwongen huwelijk is opgelost.

Daar zit ook het probleem van Jasmine: wat als ze Aladdin niet was tegengekomen? De cultuur waarin ze leeft is niet veranderd: de sultan heeft niet geleerd dat meisjes uithuwelijken immoreel is. Jasmine heeft iemand gevonden met wie ze wil trouwen, maar dat verandert niets aan het feit dat ze leeft in een cultuur die stelt dat ze móet trouwen.

Waarom is dat eigenlijk, dat Disneyprinsessen zich nooit bezighouden met politiek? Zijn dit de mensen die later over het volk moeten heersen? Verwende zangvogels die zich enkel om hun eigen problemen bekommeren?

Pagina's 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Plaats uw reactie