Edinburgh International Film Festival 2013. Dag 6: Film van de dag: Harry Dean Stanton: Partly Fiction.
Wie is de echte man achter Harry Dean Stanton? Deze documentaire, geregisseerd door Sophie Huber, over de legendarische acteur zal in sommige opzichten meer vragen dan antwoorden oproepen. De zekere mysterie die Stanton omringt, blijft behouden en zo hoort het ook.
Hubert gebruikt op effectieve wijze videobeelden van de films waarin Stanton een rol heeft gespeeld en laat op die manier zien dat hij èèn van de meest getalenteerde en diverse acteurs is. Naast zijn uitzonderlijke acteertalent heeft Stanton een buitengewoon mooie stem. De prachtige zwart-wit shots waarin hij zingt zijn tevens de mooiste momenten in de documentaire. Zijn onbesproken pijn en verdriet schemert in deze scenes door; zijn blikken en het gevoel waarmee hij zingt zijn ontroerend en hartvoelend.
Aan de hand van interviews met Wim Wenders, Sam Shepard, Kris Kristofferson en Debbie Harry probeert Huber een completer beeld te schetsen, maar echte geheimen worden niet onthuld. Het is duidelijk dat Stanton een man is die het liefste alleen is en zelfs voor zijn collega’s en vrienden een raadsel blijft.
De scene waarin Stanton geïnterviewd wordt door David Lynch is grappig en informeel. De twee zitten ieder aan het andere eind van de bank met een asbak in het midden. Lynch stelt Stanton een aantal vragen die hij op een stukje papier heeft staan, die vervolgens heel kort door Stanton worden beantwoord.
Harry Dean Stanton: Partly Fiction is een buitengewone documentaire. De prachtige cinematografie van Seamus McGarvey sluit naadloos aan bij het illustreren van het complexe karakter van Harry Dean Stanton. In de scenes waarin Stanton zingt legt hij zijn ziel bloot zonder dat hij iets hoeft te zeggen en dat is meer dan genoeg.
