The Miracle of Life (2013)
Afgelopen zomer kreeg ik tijdens mijn vakantie een leuke email. Hellraiser (1987)
Frank Cotton is een man op zoek naar het ultieme genot. The Texas Chain Saw Massacre (1974)
Sally en haar invalide broer Franklin willen de vakantie doorbrengen in het verlaten huisje van hun grootouders. Candyman (1992)
Laatstejaarsstudente Helen Lyle maakt samen met haar vriendin Bernadette een thesis over stadslegendes. A Nightmare on Elm Street (1984)
Vier tieners hebben allen afschuwelijke nachtmerries waarin dezelfde figuur centraal staat.
Afgelopen zomer kreeg ik tijdens mijn vakantie een leuke email. Hellraiser (1987)
Frank Cotton is een man op zoek naar het ultieme genot. The Texas Chain Saw Massacre (1974)
Sally en haar invalide broer Franklin willen de vakantie doorbrengen in het verlaten huisje van hun grootouders. Candyman (1992)
Laatstejaarsstudente Helen Lyle maakt samen met haar vriendin Bernadette een thesis over stadslegendes. A Nightmare on Elm Street (1984)
Vier tieners hebben allen afschuwelijke nachtmerries waarin dezelfde figuur centraal staat.
23/09/2014
A Return to Salem's Lot (1987)
Larry Cohen
Michael Moriarty, Andrew Duggan, Tara Reid, Samuel Fuller,...
Zie meer details
Zie meer details
Antropoloog en documentairemaker Joe Weber wordt tijdens een expeditie terug naar huis gelokt door zijn ex-vrouw die hem vertelt dat zijn zoon Jeremy, die hij al drie jaar niet gezien heeft, in het ziekenhuis ligt.
Eenmaal terug aan land blijkt dat een leugen te zijn geweest en was het enkel haar bedoeling de voogdij van de onhandelbare tienerjongen aan Joe over te dragen in de hoop dat hij hem wat manieren bij kan brengen. Niet echt overlopend van enthousiasme besluit hij samen met Jeremy intrek te nemen in een bouwvallige chalet in Salem's Lot die hij van zijn overleden tante heeft geërfd.
Hoewel het stadje overdag nagenoeg doods is, komt de hele buurt 's nachts letterlijk tot leven. Het wordt beiden al snel duidelijk dat de quasi voltallige populatie uit vampieren bestaat die koeien kweken om zo hun dorst naar bloed te stillen. De reputatie van Joe is hen bovendien bekend waardoor de oude leider Judge Axel hem vraagt een Bijbel over hun soort neer te pennen. Joe ziet niet direct een uitweg aangezien zijn zoon in Salem’s Lot de liefde heeft gevonden en vluchten niet echt zin heeft, zelfs niet overdag. Buiten koeien, kweken ze er ook half-vampieren, drones genaamd, die overdag rond kunnen lopen om zo enig argwaan van toeristen of officiële instanties onmiddellijk de kop in te drukken.
De originele It’s Alive trilogie, Q: The Winged Serpent, The Stuff,… Larry Cohen schreef en regisseerde een pak films die niet echt uitblinken qua intrinsieke kwaliteiten, maar desalniettemin leuk zijn om naar te kijken. Jammer genoeg blijkt A Return to Salem’s Lot een uitzondering op die regel te zijn. Gebaseerd op de personages van Stephen King, is dit de officieuze sequel op de verfilming van Tobe Hooper uit 1979. Officieus omdat er eigenlijk geen continuïteit valt op te merken, noch personages die hun terugkeer maken. Dat mag weliswaar niet echt verbazen aangezien alles op het einde van de originele mini-serie in lichterlaaie stond.
Nochtans is de premisse van het verhaal niet slecht: een stadje vol vampieren die ’s nachts ontwaken en het bloed van melkvee drinken om zo te overleven. Een koe kan namelijk meer bloedzuigers in een keer laven en het dier is een week later voldoende hersteld voor een nieuwe braspartij. Echter is niets opgewassen tegen de smaak van menselijk bloed, dus toeristen die te lang in het stadje blijven hangen, hebben pech. Het grootste probleem met deze film is dat die de kijker gewoonweg geen schrik aanjaagt. Een tweetal leuke shots wegen niet op tegen vampieren zonder hoektanden en een main villain die er zo slecht uitziet, een belabberd masker en rubberen handschoenen, dat het lachwekkend wordt.
Hoofdrolspeler Michael Moriarty, die in nagenoeg iedere film van Cohen mag opdraven, heeft zo zijn eigen invulling van het werkwoord acteren. Samen met bijvoorbeeld Julian Sands mag er voor hen gerust een nieuwe term worden uitgevonden, quirky performers of iets in die trant. Moriarty schrikt namelijk bijna nergens van, doet tijdens de eerste tien minuten van de film niets anders dan zijn dialoog roepen, maar weet wel te overtuigen als amorele klootzak. A Return to Salem’s Lot heeft trouwens best een interessante relatie ten opzichte van zijn cast. Ricky Addison Reed, Jeremy Weber, had nog nooit geacteerd en besloot dat na deze film ook nooit meer te doen en voor veteraan Andrew Duggan, Judge Axel, was het zijn allerlaatste rol terwijl Tara Reid er in debuteerde.
Het is weliswaar niet allemaal kommer en kwel. De synth-soundtrack is bijvoorbeeld af en toe best wel aardig en het tempo, hoewel er echt niet veel op te merken valt, ligt net hoog genoeg om de rit eenmaal uit te zitten. Uiteindelijk is het gewoon jammer dat een hele sterke mini-serie opgevolgd moest worden door dergelijke sequel die, door het vermelden van Salem’s Lot in diens titel, nooit de hoge verwachtingen wist en weet in te lossen. Dat A Return to Salem's Lot jarenlang een bijzonder obscure film was, heeft daar misschien wel iets mee te maken. Heb je toch interesse dan is er goed nieuws want Warner Bros. bracht de film onlangs opnieuw uit via diens Archive Collection.
Hoewel het stadje overdag nagenoeg doods is, komt de hele buurt 's nachts letterlijk tot leven. Het wordt beiden al snel duidelijk dat de quasi voltallige populatie uit vampieren bestaat die koeien kweken om zo hun dorst naar bloed te stillen. De reputatie van Joe is hen bovendien bekend waardoor de oude leider Judge Axel hem vraagt een Bijbel over hun soort neer te pennen. Joe ziet niet direct een uitweg aangezien zijn zoon in Salem’s Lot de liefde heeft gevonden en vluchten niet echt zin heeft, zelfs niet overdag. Buiten koeien, kweken ze er ook half-vampieren, drones genaamd, die overdag rond kunnen lopen om zo enig argwaan van toeristen of officiële instanties onmiddellijk de kop in te drukken.
De originele It’s Alive trilogie, Q: The Winged Serpent, The Stuff,… Larry Cohen schreef en regisseerde een pak films die niet echt uitblinken qua intrinsieke kwaliteiten, maar desalniettemin leuk zijn om naar te kijken. Jammer genoeg blijkt A Return to Salem’s Lot een uitzondering op die regel te zijn. Gebaseerd op de personages van Stephen King, is dit de officieuze sequel op de verfilming van Tobe Hooper uit 1979. Officieus omdat er eigenlijk geen continuïteit valt op te merken, noch personages die hun terugkeer maken. Dat mag weliswaar niet echt verbazen aangezien alles op het einde van de originele mini-serie in lichterlaaie stond.
Nochtans is de premisse van het verhaal niet slecht: een stadje vol vampieren die ’s nachts ontwaken en het bloed van melkvee drinken om zo te overleven. Een koe kan namelijk meer bloedzuigers in een keer laven en het dier is een week later voldoende hersteld voor een nieuwe braspartij. Echter is niets opgewassen tegen de smaak van menselijk bloed, dus toeristen die te lang in het stadje blijven hangen, hebben pech. Het grootste probleem met deze film is dat die de kijker gewoonweg geen schrik aanjaagt. Een tweetal leuke shots wegen niet op tegen vampieren zonder hoektanden en een main villain die er zo slecht uitziet, een belabberd masker en rubberen handschoenen, dat het lachwekkend wordt.
Hoofdrolspeler Michael Moriarty, die in nagenoeg iedere film van Cohen mag opdraven, heeft zo zijn eigen invulling van het werkwoord acteren. Samen met bijvoorbeeld Julian Sands mag er voor hen gerust een nieuwe term worden uitgevonden, quirky performers of iets in die trant. Moriarty schrikt namelijk bijna nergens van, doet tijdens de eerste tien minuten van de film niets anders dan zijn dialoog roepen, maar weet wel te overtuigen als amorele klootzak. A Return to Salem’s Lot heeft trouwens best een interessante relatie ten opzichte van zijn cast. Ricky Addison Reed, Jeremy Weber, had nog nooit geacteerd en besloot dat na deze film ook nooit meer te doen en voor veteraan Andrew Duggan, Judge Axel, was het zijn allerlaatste rol terwijl Tara Reid er in debuteerde.
Het is weliswaar niet allemaal kommer en kwel. De synth-soundtrack is bijvoorbeeld af en toe best wel aardig en het tempo, hoewel er echt niet veel op te merken valt, ligt net hoog genoeg om de rit eenmaal uit te zitten. Uiteindelijk is het gewoon jammer dat een hele sterke mini-serie opgevolgd moest worden door dergelijke sequel die, door het vermelden van Salem’s Lot in diens titel, nooit de hoge verwachtingen wist en weet in te lossen. Dat A Return to Salem's Lot jarenlang een bijzonder obscure film was, heeft daar misschien wel iets mee te maken. Heb je toch interesse dan is er goed nieuws want Warner Bros. bracht de film onlangs opnieuw uit via diens Archive Collection.