Door Geoffrey Robyn a.k.a Mad Eye

Wanneer ze op één van die avonden de alcohol naar haar hoofd voelt stijgen, speelt haar verantwoordelijkheidszin op en wil ze naar huis. Aangezien ze nog een eindje moet rijden, en ze niet wil dat haar ouders ook maar iets te weten komen van haar escapades, kruipt ze in haar wagen en brult uitgelaten mee met de radio. Wanneer er onverwachts een band haar rijvak opdoemt, geeft Mary een ruk aan het stuur waardoor ze met haar 4x4 in de berm belandt. Gelukkig komt ze er met de schrik vanaf en zet ze haar rit al snel verder. Eenmaal thuis probeert Mary stilletjes richting slaapkamer te sluipen om haar ouders niet wakker te maken, maar net dan blijkt dat het aantal promille in haar bloed iets hoger ligt dan gedacht. Ze is namelijk vergeten dat haar ouders weg zijn waardoor Mary het ganse weekend alleen is.

Na enkele uren geslapen te hebben, wordt ze wakker door een vreemd geluid dat uit de garage lijkt te komen. Ze gaat op onderzoek uit en merkt tot haar grote verbazing dat er een gewonde man op de bumper van haar auto ligt. Nog steeds ietwat tipsy en met de nodige schrik in haar lijf besluit ze de politie of een ambulance niet te verwittigen. Ze denkt de man zelf te kunnen helpen tot plots de paniek het van haar over neemt. De zwaar gehavende man probeert namelijk een houvast te zoeken, maar in plaats van hem te assisteren neemt Mary een golfclub en verkoopt hem een ‘fatale’ oplawaai. Ze besluit de man te dumpen in een wat afgelegen bos niet zo ver van haar huis, maar helaas blijkt haar golfswing niet zo effectief te zijn geweest.

Hit and Run is het debuut van Enda McCallion en is zeker geen hoogvlieger, maar toch eentje om bij je plaatselijk videotheek eens te huren. De film kan je een mengeling noemen van Stuck en de I Know What You Did Last Summer(s) waardoor dit zeker een aanrader is voor de liefhebbers van dit genre.  De film is enorm donker gefilmd (lees: bepaalde stukken zijn enorm onduidelijk) en zorgt voor een apart aspect qua sfeer omdat alles zich ‘s nachts afspeelt. Desalniettemin is dat nu niet de meerwaarde die ik zocht. McCallion maakt niet enkel in de montage enkele foutjes want ook bepaalde camera-angles kloppen niet. In iedere film zitten er weliswaar enkele kleine of grote fouten en eigenlijk zouden we daar niet al te moeilijk over mogen doen. Maar hier ligt het er toch wel iets te dik op.

Wat de casting betreft is het resultaat absoluut geslaagd. Mary, gespeeld door Laura Breckenridge, kon me zeker overtuigen en dit niet enkel door haar mooie uiterlijk. Ook het aangereden stuk wild, dat een kinderleraar genaamd Timothy blijkt te zijn, wordt voortreffelijk gespeeld door Kevin Corrigan. Veel tekst hoefde hij niet van buiten te leren, wat mompelen tussen de tanden volstond voor deze rol. Corrigan ga je trouwens ook niet meteen herkennen op het scherm. De verwondingen in het aangezicht waren echt wel realistisch gemaakt al kunnen we daar niet helemaal zeker van zijn, ik heb namelijk nog nooit een persoon ontmoet die net een ritje op een bumper heeft meegemaakt. U misschien wel?

Toch zit de film dus niet helemaal snor en dat komt niet enkel door de camerafouten. Alles opgeteld gebeuren er net iets te veel toevalligheden wat nog versterkt wordt door de clichématige structuur die de film hanteert. Hit and Run neemt je mee tot op een bepaald tienerniveau maar het is hopeloos wachten op dat kantelmoment om het verhaal naar een hoger niveau te tillen. Het siert McCallion wel dat hij een poging onderneemt om niet te vervallen in de vele bestaande tienerslasherfilms door met man en macht wat onderliggende thema’s in de film te verwerken.

Hit and Run bevindt zich voor mij in de categorie van The descent 2 en Cabin fever 2. Een leuke huurfilm, maar hij schiet net tekort om eeuwig in ons geheugen gegrift te staan!