The Rover

Mad Max meets Sergio Leone

Wat leent zich nu beter voor het post-apocalyptische genre dan de Australische outback? We zagen al met Mad Max hoe onze toekomst eruit kan zien. The Rover, van regisseur David Michod (Animal Kingdom) doet hier nog een naargeestig schepje bovenop.



Het is tien jaar geleden dat de samenleving compleet instortte. Een tijd waarin geen wetten of regels meer bestaan, iedereen met wapens rondloopt en een leven niets meer voorstelt. Het is letterlijk ieder voor zich. We volgen de eenzame Eric (Guy Pierce) die weinig meer heeft behalve zijn auto. Wanneer deze door een groepje criminelen wordt gestolen, besluit hij hen achterna te gaan. Op zijn pad komt hij de gewonde Rey (Robert Pattinson) tegen. Hij werd voor dood achtergelaten door dezelfde groep criminelen. Genoodzaakt om Eric te helpen, reist Rey mee op zoek naar de groep. Ze deinzen nergens voor terug in hun zoektocht.

Hoewel de film op meerdere festivals geprezen werd, en het ook de persoonlijke aanbeveling kreeg van Quentin Tarantino, is het ook een film die - wanneer je veel actie verwacht - een grote teleurstelling kan betekenen.

Het acteerwerk is dik in orde en beide heren weten zeker te overtuigen. Guy Pierce was al een goed acteur, Robert Pattinson daarentegen kon wel een rol als deze gebruiken en laat bij deze ook een hele andere kant van zichzelf zien. De film schuwt expliciet geweld niet en doet dan ook vaak denken aan de Tarantino-films. De wereld is vreselijk deprimerend en niemand is te vertrouwen. De paar mensen die nog rondlopen hebben een handel in wapens, zitten in de criminaliteit of prostitutie. De film lijkt een mix te zijn geworden van Mad Max en de Sergio Leone-westerns. 

Wat de film echter niet mee heeft, is de trage opbouw en het matig interessante verhaal. Veel gebeurt er niet. De film kent lange shots, weinig dialoog en op sommige momenten zelfs saai. Ik denk dat er met het gegeven van deze uitgestorven, kille wereld, tóch meer in had kunnen zitten. Misschien was de zoektocht naar autodieven niet genoeg om me geboeid te houden.