This is England

Run with the crowd, stand alone, you decide

This is England is weer zo’n film over een groep skinheads. Menig filmkijker weet eigenlijk al hoe het verhaal zal gaan verlopen, want dit subgenre blinkt niet uit op het gebied van originele verhaallijnen. Maar is het verhaal wel altijd zo’n cruciaal element? Als de film het op veel andere fronten fantastisch doet, bestaat de kans dat het gebrek aan een baanbrekend, origineel verhaal de filmmakers vergeven wordt. This is England lijkt zo’n film te zijn die meer tot de tweede categorie behoort.



Ska, De Falklandoorlog en racisme. Dat zijn de drie thema’s die verweven zijn in het leven van Shaun. En dat terwijl onze enigszins onaantrekkelijke vriend, de respectabele leeftijd van slechts twaalf jaar heeft weten te bereiken. Shaun heeft het dan ook niet makkelijk. Zijn vader is omgekomen in de Falklandoorlog; hij wordt opgevoed door zijn moeder zonder al te veel geld te makken te hebben; en terugvallen op vrienden kan hij niet, simpelweg omdat hij ze niet heeft. Desondanks is Shaun een bijtertje, hij laat niet over zich geen lopen. Maar omdat Shaun alleen is, is hij toch met behoorlijke regelmaat het mikpunt van pesterijen en ruzietjes. Shaun zit niet lekker in zijn vel en dat maakt er zijn leventje niet leuker op.

Dat ziet ook Woody, de leider van een groepje skinheads wier bezigheden voornamelijk bestaan uit blowen, muziek luisteren en hangen. Als Shaun met ze in aanraking komt ontfermt de groep zich over hem. De groep van Woody is tamelijk onschuldig en heeft eigenlijk alleen het uiterlijk van een skinhead groep. De ideologieën van het echte extreem nationalisme zijn aan hen niet besteed. Ze zijn vrienden en willen zich met elkaar kunnen identificeren. Shaun bloeit dan ook op in deze groep en lijkt zijn stekje te hebben gevonden.

Totdat Combo (een rol van Stephen “the Tit” Graham), een voormalig lid van de groep, terugkomt uit de gevangenis. Het bestaan binnen de muren heeft hem gehard en hij wil de groep de fanatieke, extreemrechtse kant opsturen. De groep splitst zich daardoor in tweeën en Shaun sluit bij Combo aan. De vriendelijke groep waar Shaun deel van uitmaakte is verleden tijd; Shaun gaat volledig op in een extreemrechtse, neerwaartse spiraal.

Zoals wellicht blijkt uit het bovenstaande is het verhaal van This is England inderdaad niet al te origineel. De voor regisseur Shane Meadows autobiografische elementen veranderen daar niets aan. Dit soort films verschijnen eenvoudigweg redelijk vaak en de kijkers van This is England zullen dan ook van (Britse) mijlenver aan kunnen zien komen dat zodra Combo ten tonele verschijnt, het allemaal bergafwaarts zal gaan met Shaun. Tot dit punt eigenlijk het enige nadeel van de film.

Want This is England bevat een bijzonder belangrijk element waardoor het onoriginele verhaal de makers vergeven mag worden: oprechtheid. Zodra je de film aanzet leef je mee met het hoofdpersonage van Shaun. Acteur Thomas Turgoose had haast niet overtuigender kunnen zijn in zijn eerste rol. Niet dat hij specifiek de sterren van de hemel speelt, maar het kindsterretje bevat nog die naïviteit in zijn spel, zodat hij geloofwaardig als zijnde een kind, overkomt. Het overacteren van sterren als Haley Joel Osment of Dakota Fanning is hem gelukkig totaal vreemd. De overige castleden verdienen ook zeker een pluim, alhoewel het van Turgoose een tamelijke grotere prestatie betreft. Dat Stephen Graham bewijst een begaafd acteur te zijn, is eerder de regel dan een uitzondering.

Verder is de film verzorgd gefilmd en weet hij het rauwe Engeland van de jaren ’80 erg dicht te benaderen. Een leuk detail is de daarbij horende authentieke soundtrack die onder meer bestaat uit nummers als “Come on Eileen”, “Tainted Love” en andere typische jaren ’80 pulp. Ook de gevestigde klassieke musicus Ludovico Einaudi mocht weer opdraven om met zijn prachtige neoklassieke klanken bepaalde scènes van een grotere diepgang te voorzien. Ik geloof niet dat er stukken van hem zijn die dat gevolg niet zouden hebben wanneer ze onder een fraaie scene gezet zouden worden. Ik ben blij dat ook Meadows dat inzag.

This is England is nogmaals, niet bijster origineel. Verder doet de film echter eigenlijk alles goed en met name hoofdpersoon Shaun zal menigeen aanspreken. This is England heeft het hart op de goede plek en de film verdient daarom meer aandacht dan hij tot dusver gekregen heeft.