Door Erwan Ticheler
01/08/2011
Twaalf films, personen, scènes, props, etc. die één ding gemeen hebben: ze hebben iets gemeen.
De 12 videoclips die de film ontstegen
Dansen, Philadelphia en Bond
12. Kenny Loggins - Footloose (Footloose, 1984)
Van alle dansfilms die de jaren ’80 overspoelden is Footloose mijn favoriet. Niet in de laatste plaats vanwege de hippe en vrolijke muziek. "Let’s Hear it for the Boy" wordt nog altijd gedraaid in foute clubs maar het is vooral de titelsong die velen is bij gebleven. Oh ja, we zien ook de te vroeg overleden Chris Penn en een nog zeer jonge Kevin Bacon die in de vroege jaren ’80 al flink aan de weg timmerde. Dat hij van alle dansers in de volgende scène de minste is, nemen we voor lief. Het is immers Kevin Bacon.
11. Bruce Springsteen - Streets of Philadelphia (Philadelphia, 1993)
Niet alle clips in deze lijst brengen een lach op het gezicht, er moet soms ook een serieuze noot gekraakt worden. Intrede The Boss die met zijn prachtige ballad opkomt voor de onrechtvaardig behandelde arme mensen van Philly en uiteraard Andrew Beckett in het bijzonder. De videoclip is simpel en doeltreffend met Springsteen die door de vergane achterbuurten van "the city of brotherly love" wandelt. Wat echt kippenvel bezorgt, is het moment waarop Beckett voor de zoveelste keer een advocatenkantoor uitloopt, met nul op rekest. De tonen van "Streets of Philadelphia" slaan dan dubbel zo hard in op de kijker. The Boss won er terecht een Oscar mee.
10. Duran Duran - A View to a Kill (A View to a Kill, 1985)
De Bondsong is sinds Goldfinger niet meer weg te denken uit de populaire cultuur. Sinds de opkomst van Mtv is mijn favoriet zonder meer deze van new-waveband Duran Duran, ook al is de film tamelijk waardeloos. En ja, de videoclip is naar goed gebruik totaal niet te volgen en hopeloos gedateerd al is de climax wel erg komisch. Tevens biedt het nummer me de kans om wellicht de meest krankzinnige one-liner uit de filmserie te poneren. Nadat 007 met een vrouw in het bubbelbad zit en de knop aandraait en een cassettebandje opzet, kreunt de dame: “The bubbles tickle my... Tchaikowski!” Dat en Duran Durans uitstekende titelsong maken de film de moeite waard.
